MEZUNİYET MACERASI




2 Kasım 2013 Cumartesi
        Merhaba gençler!!Bugün önemli bir konudan bahsedeceğim sizlere.Hepimizin heyecanla beklediğimiz en önemli gündür belki de mezuniyet gecemiz.(lise çağları için konuşuyorum)Makyajımız,saçımız,her şeyi önceden planlarız!Ama şu hayatta bazen her şey umduğumuz gibi gitmez.

        Çok popüler bir kız olmadığım için birinin benimle mezuniyet balosuna gelmeyeceğini biliyordum zaten.Ama çok çok yakın arkadaşlarımdan birisi söyleyince (bir rivayete göre de ben söylemişim ama burası biraz muamma) ben de onunla birlikte gideyim dedim.Ve onun boyuna çıkabilmek için hayatımdaki en yüksek platform ayakkabıyı aldım.Neyse gençler söz uzatmaya gerek yok.Arkadaş beni mezuniyete bir kaç hafta kala bir güzel ekti.
        Tabi ben sinirlendim,küfürler,beddualar filan neyse,sinirimden ağlaya ağlaya atlatmaya çalıştım.Sonuç olarak bilet filan bulamayınca yanımda kimseyi de getiremedim ve tek başıma odun gibi gittim baloya.Zaten o günden sonra baloyla ilgili hiçbir şeyi isteyerek yapmadım.
         Tamam saçım,makyajım istediğim gibi oldu ama benim içimden gelmiyordu.Sadece para verdiğim için ve arkadaşlarımı son kez bir arada görmek için oraya gittim.Bütün gece somurttum,Tamam itiraf ediyorum hayatımda ilk defa kolbastı yaptım :D (beni teşvik eden Gizem'e sonsuz teşekkürler :D) Ama yinede ben o kapıdan tek başıma geçtim ve tüm gece sinirliydim.Bu arada arkadaş da o gece benden özür dilemek istemiş de kızgın görünüyorum diye gelememiş neyse.
         Sonuç itibariyle geceden erkenden ayrıldım ama kardeşim kadar sevdiğim arkadaşım hep aklımdaydı.
          Bir gece ders çalıştıktan sonra yatağıma uzanmışken ''bi twitter'a bakayım yhaa'' dedim kendi kendime.Telefonum da sessizdeydi.Bi baktım o arıyor.Sevinsem mi üzülsem mi.
            Diyorum ki ''lan dur geç açayım da telefonun başında bekliyorum sanmasın'',''ama çok da geç açmiyim şimdi vazgeçer filan'' derken derken ben telefonu açtım.Önce bi sessizlik,sonra arkadaşımın 4 aydır duymadığım sesini duydum.(3 sene boyunca her gün görüşünce böyle küslüklerde bi garip oluyo insan) Benden özür diliyordu.O gece yarım saat kadar konuştuk ve ben sonunda onu affettim. 
             Tamam,kızmayın,kabul ediyorum hiç hoş bir şey değildi yaptığı ama bazen sağlam arkadaşlıklar affetmeyi gerektirir.
              Sonuç olarak arkadaşımla barıştık ve geçen bayram tatilinde de buluşup aramızdaki sorunları çözdük.
               Tabi ki eskisi gibi olmaz hiçbir şey ama kimseye kırgın kalmak da istemem,
                Hem zaten hangimizin mezuniyeti hayal ettiği gibi oldu ki! Hoşçakalın!

https://www.facebook.com/mihriban.gun
https://twitter.com/Gn_Mhrbn
 
Bu blogtaki yazıların tüm telif hakları saklıdır. Blogger tarafından desteklenmektedir.

Instagram

CONTACT ME

Ad

E-posta *

Mesaj *

You Can Comment! Click Here!

BUMERANG

Bumerang - Yazarkafe
Powered By Blogger

Translate

Copyright © 2015 • MİHRİ'NİN DÜNYASI