AŞK'IN EN AŞAĞILIK HALİ

                               Selamlar,
          Uzun zamandır aşka dair yazmıyordum.Şaşırdınız değil mi? Bu kız bu kadar uzun süre aşktan bahsetmeden nasıl yaşadı? :) Aşka tövbe edip edip tekrar aynı hataya düşen birisi olarak yedi ay oldukça uzun bir süre dfadagd.Random gülmelerimle bütün yazının ciddiyetini bozacağım,şimdiden özür dilerim :D
          Yukarıda Allah var ben hala istiyorum birisi beni sevsin,ben de onu seveyim falan.Sevgi pıtırcığı olalım,el ele tutuşalım,gezelim,hediyeler falan :) Ama ne yazık ki ciddi korkularım var.Sanki her seferinde yarı yolda bırakılan ve üzülen taraf ben olacakmışım gibi hissediyorum.Çünkü şimdiye kadar hep öyle oldu.
          Hayatıma giren her erkeğin en büyük zevki beni üzmek oldu.Ben hep ''aşkın en aşağılık hali''ni yaşadım.O filmlerde gösterilen,kitaplarda yazan hatta etrafımdaki bir çok insanın yaşadığı mutlu versiyonunu hiç görmedim.Mütemadiyen kandırıldım,aldatıldım,kullanıldım,aşağılandım.
          Mesela hiç merak eden oldu mu neden benim hiçbir sevgilimle fotoğrafım olmadı şimdiye kadar?Çünkü hiçbiri istemedi benimle fotoğraf çektirmeyi ve ya sosyal medyada paylaşmayı.Hiçbirisi ailesiyle tanıştırmak istemedi beni,ya da arkadaşlarıyla.
          Hiçbiri hediye almadı mesela bana.Benimle toplum içinde görünmeye hep çekindiler.Yanımda telefonla konuşurken beni susturdular.Hatta bir tanesi arabayla giderken ''bi tanıdık görürse okuldan arkadaşım diycem tamam mı?'' bile dedi.Dedim ya ben ''aşkın en aşağılık hali''ni yaşadım hep.
          Ben onlar için her zaman ''öylesine'' bir kız oldum.Hepsi böyle düşündüğüne göre demek ki ben gerçekten ''öylesine'' bir kızdım.İlişki yaşanmayacak,tahammül edilmeyecek,sevilmeyecek bir kız.Sorunun bende olduğunu düşünüyorum ve bu beni korkutuyor.Çünkü bu hayatım boyunca ''aşkın en aşağılık hali''ni yaşayacağım anlamına geliyor.
          Her neyse işin acıtasyon tarafına girmeye hiç niyetim yok.Sadece yorulduğumu fark ettim.Evet mutlu olmak istiyorum ama bir ilişkiye başlamaya korkuyorum.
          Kafam çok karışık okuyucu.Yine ne düşüneceğimi,ne yapacağımı bilemediğim zamanlardan birini yaşıyorum.Doğru yolu bulmak zor.Ama bazen doğru kararlar verebilmek için yanlış şeyler yaşamamız gerekiyor.
          Her şeyin yoluna girmesini istiyorum artık.Bu deli kıza dua etmeyi lütfen unutmayın.
          Hoşçakalın..