BİR ''ODUN''a AŞIK OLAN KIZ

                               

                             Onu ilk ne zaman gördüğümü çok iyi hatırlıyorum.10.sınıftım.Ortodontik tedavim devam ediyordu ve o gün kontrolüm vardı.Her ay dolmuşla giden ben arkadaşlarımın ısrarı üzerine bok var gibi servise binmiştim o gün.İşte ilk kez o serviste karşılaştım onunla.

                             Konuşmaları filan sempatikti şerefsizin.Hoşlandığımı hissettim.Ertesi gün bizim danışma meclisiyle müzakere ettik.Kızların hiç biri siklemedi beni şıpsevdiyim diye.Ben de geçicidir yine diye pek üstünde durmadım açıkçası.Ama bikaç hafta sonra boka sardı.Her yerde onu görüyordum.Komşu teyzeden,sokakta oynayan çocuğa,en yakın arkadaşlarımdan,öğretmenlerime kadar herkes o olmuştu amk!!Rüyalarıma falan giriyodu artık.Kalbimin üstüne de bi öküz oturmuştu.İğrenç bi baskı yaa!!

                               Sabahları sırama doğru yürürken onun da bana baktığını görüyodum.Acaba o da hoşlanıyor mudur benden diye düşünüyodum.Kafama sıçayım!!Hadi grubun salağı benim ama koskoca encümen-i daniş üyesi arkadaşlarımdan biri durumu farkedip kulağımın köküne bi osmanlı tokadı patlatarak kendime getirmemişti beni!!!

                             Her yerde onu kovalıyordum.Yemekhanede,koridorlarda,spor salonunda...Karşılaşınca kolum bacağım budanıyor,kulağım uğulduyor,midemdeki kelebekler horon tepiyordu.Kızlar da taşak geçiyor benimle''kız mihri hani sarışın diyodun,kız bunun balkon gibi göbeği var,ilahi mihri bula bula bunu mu buldun'' diye

                             O günlerde de provam var.Öğretmenler gününde ''Mihriban'' türküsünü söyliycem.12 lerden de birileriyle çalışıyoruz.Birini çağırmak için bi arkadaşımla onların katına çıktım.Onların sınıfına girdik.Bana yaklaştı Allah benim midemdeki kelebekler yine başladı horona.El ayak gitti.Kustum kusacam.''canım sen kaçıncı sınıfsın?'' dedi.(yuh lan koduğumun malı,büyüyünce ne olacaksın diye de sorsaydın bari,anamı mı daha çok seviyorum babamı mı falan,ben senin taa ebenin töbe töbe neyse ya)

Ben de gayet cool bi şekilde (ne coolu bee bahse girerim kocaman ağzımla sırıta sırta cevap vermişimdir oğlana :D)   ''10'' dedim ve mal gibi koşarak aşağıya indim.Aşığım ya gerzek gerzek düşünceler tepiniyor beynimde.Bizim koridorda herkes bana bakıyor.Ben haykırıyorum''Bana canım dedi laaağğn,canım dedi bana canım dedi hahahaah'' diye geziyorum.(beynimi s*keydim de yapmayaydım keşke)

                        Neyse 24 kasım geldi çattı.Ben mikrofonu elime aldım tribüne bakıyorum.Orda beni izliyor.Kahkaha attığını görüyorum.Eğleniyor.Ben söylüyorum türkümü.Mikrofonu bırakıp tribündeki yerime giderken yolda öğretmenlerim beni öpüp tebrik ediyor filan ama gözüm kimseyi görmüyor ona bakıyorum.Ertesi gün duydum ki onu kahkaha atarken gördüğümde''bu bücürük var ya bana yazıyor''demiş arkadaşlarına.O yüzden o kadar gülüp eğlenmiş A*mına koduğum.İşte o gün ben erkek milletinden tiksindim.

                        Bir an önce sene sonu gelsin de siktir olup gitsin istiyordum.Her karşılaşmamızda ne düşündüğünü bilmek beni çok rahatsız ediyordu.O sıralar 11lerden bi kıza yazdığını duyuyordum.Ama gerçekten hoşlanmıyormuş kız uzun bacaklıymış.Tabi hemen kızın eski erkek arkadaşının kedisinin komşusunun kuzenine kadar öğrenip şeceresini çıkardım.Allahsızın benim boyum kadar bacağı vardı.Harbiden çok güzeldi ya çok güzeldi.Ben onunla baş edemezdim zaten.

                        Bir gün okul çıkışı ikisini yan yana bahçedeki bankta gördüm.Göz göze!Ağlamak istemiyordum ama allahın cezası gözlerim dolup dolup taşıyordu.Sonra birden hüngür hüngür ağlamaya başladım.Aramızda çok az bi mesafe vardı ama ben umursamadan ağlamaya devam ettim.Arda'm benim canım ya beni sakinleştirmek için ordan uzaklaştırdı.Ben haykırmaya devam ediyordum.Arda sakinleşiyim diye bi sürü çikolata aldı ama nafile.Berbat hissediyordum.o an düşündüklerim:ulan tipsiz,bok kafalı sen kendini ne sanıyon.Ulan uzun bacaklı kızlar sizinde allahınız yok be...

                     Bu gün düşündüm de iyi bi tecrübe oldu benim için.O günden sonra hiç bir erkeğe güvenmedim.Böyle bir şey de hissetmedim pek.Hissetsem bile duygularımı belli etmeye korktum.Çünkü onu sevdiğimi bilirse kaçardı,giderdi,dalga geçerdi belki de.İşte ben de onun sayesinde onun gibi odun oldum işte.

                        Üzerinden 3 yıl geçti.Şimdi nerdesin,napıyosun?Mutlu musun?Göbeğini erittin mi?Aradığın uzun bacaklıyı buldun mu?En önemlisi sana yazan bu ''bücürüğü'' unuttun mu? Ya da sakın cevap verme.Zira ben seni çoktan unuttum bile...