Mersin'den selamlar,
Yazının başlığından anlaşılıyordur zaten de ben yine de söyliyim : Mersin'e döndüm.Ben ahir ömrümü bu dağ başında geçirmem diyerek gittiğim İstanbul'dan ağlayarak dönmem de cabası :D
Ama ağlamamın sebebi İstanbul'dan ayrılmam değildi,sonuçta geri döneceğim oraya.Sanırım ben anılarıma ağladım.Biliyorsunuz çok şey yaşadım.Bunların çoğu mutlu bir kısmı da acı verici şeylerdi.Ama her ne kadar acı da verseler anılar benim için çok kıymetlidir.
Daha önce hiç bahsettim mi bilmiyorum ama ''Anı Değişimi'' adını verdiğim bir oyunum var.O da şöyle başladı: (burda bi flashback olsa böyle ortalık bulansa falan süper olurdu :D)
Yıllar önce 2014 senesinin başlarında.Ben ilk sevgilimsi kişiden ayrılmışken (sdfada) bunalım takılırken...Onunla çok komik bir anı yaşadığımız bir yer vardı.Hemen her gün önünden geçtiğimiz bir mekan.Ayrıldıktan aylar sonra bile her önünden geçişimizde o anı hatırlayıp iç çekiyordum vs.Bir gün arkadaşım Selin daha fazla dayanamadı ve oradan geçerken kafamı çevirip
--- Bundan sonra burayı benimle hatırlayacaksın!!! diye bana carladı :D Bir dikkat ettim gerçekten üzerinden 2 seneden fazla zaman geçmesine rağmen benim aklıma Selin'in yaptığı şey geliyordu.
Orda hemen bir aydınlanma yaşadım hahaha ''laağnn dedim ben bunu bütün hayatım boyunca yapsam canımı yakan anıları hatırlayıp hatırlayıp acı çekmekten kurtulurum''
Çünkü biliyorsunuz bende fil hafızası var sgfdasg :/ Neyse işte 2,5 senedir bunu devam ettiriyorum.Mesela aynı yerlerden başka insanlarla geçiyorum aynı yerlerde başkalarıyla oturuyorum vs.
Neyse bunu size niye mi anlattım? Dur ya koptum olaydan.Hah hatırladım dur okuyucu gitme gahaahahah Anılara ne kadar bağlı olduğumu anlatmak için paylaştım sizinle bunu.Deneyin bence işe yarıyor.Deneyenler yorum yazsın gdfasgd
Neyse işte o kadar şey yaşadığım İstanbul'u bırakıp gelmek zoruma gitti.Ayrıca ailem gibi olan Aiesec'i bırakmak da öyle.Gerçi işlerimi onlinedan hallediyorum ama olsun onları ve ortamı özlüyorum.
Tabii Mersin'i de özlemişim.Aysel'i çok özlemiştim ama çok konuşuyor şu sıra.Evdeki gerginlik her zamanki gibi hat safhada,şaşırmadık! Odamda kitap okuyarak geçiriyorum zamanımı,pek dışarı çıkmıyorum.Şevval'in kuşu Benekli'yle takılıyorum.Bizimkiler onun da psikolojisini bozmayı başarmış gfadsdsd Sıkılmasın diye balkona çıkardım :D Kendimi de biraz saldım açıkçası.Acilen toparlanmam gerektiğinin farkındayım ama bi atalet çöktü ya hayırlısı bakalım :D
Haziran ayı da geldi ama hala bi gelen giden yok,moraller bozuk :D Kısmetim kapandı anasını satayım yaa!!! Vallahi iyice ümidi kestim Hindistan,Tayland vs otantik yerler gezme planları yapmaya başladım fsfsad Atina da yalan olacak gibi.Neyse ki bayramda tatile gidiyorum şükür :D
Neyse çok konuştum.İlerleyen günlerde gelişmelerden haberdar ederim sizi.Bu deli kız için dua etmeyi unutmayın!!!
Bu arada inananlar için ''Hayırlı Ramazanlar''
Kendinize çok şeker bakın! Hoşçakalııınnnn :)
Mihriban Gün adlı kullanıcının profilini görüntüleyin
