BU YAZIYA BAŞLIK BULAMADIM

                   

Rnone Nehri Üzerinde Yıldızlı Bir Gece- Vincent Van Gogh (1888)

            Selamlar,
     Yine ne yazacağımı bilmeden oturdum bilgisayarın başına.Saatlerdir bakışıyoruz ama hala yazıya giremedim.Yazmam lazım içim içimi yiyor ama ne yazacağımı bilmiyorum.Şey gibi düşünebilirsiniz.Hani ağlamak istersin ama ağlayamazsın,gözlerinden yaş akmaz ya.Bu da o hesap.
     Neler yaptığımdan başlayayım bari.Neler hissettiğime sonra geliriz. Yayladayım. Huzursuzum,sıkılıyorum.Dehşet yalnızım.Her ne kadar yalnızlık çok güzel aman kafam rahat diye bik bik ötsem de bilirsiniz ki ben yalnızlıktan nefret ederim.Sırf yalnız yemek yiyemediğim için laptoptan dizi açarım yemek yerken yanımda bir ses olsun diye.
     Saçma sapan alışkanlıklar edindim.Her gece yatmadan önce defalarca Ümit Yaşar Oğuzcan'ın ''Sana Bir Tanrı Getirdim'' şiirini dinleyip kendimi daha da beter ediyorum.Ama bir yandan da iyi oluyor.Asla sevilmeyecek olma duygusuna alıştırıyor beni.Beklentimi azaltıyor hayattan,hatta yok ediyor.Terapi gibi.Biraz daha devam edersem ağlamayı bile unutabilirim.
     Konuşacak birini istiyorum.Birilerine saçmalamam lazım.Ama beni tanımasın, söylediklerimle birlikte beni de unutsun istiyorum.Bu yüzden çok sık c2'ye giriyorum ki bu durumdan hiç hoşnut değilim.Ama adını bile bilmediğin insanlara acılarını anlatmak muazzam güzel bir duygu.Deneyin.
     Ne kadar hayat dolu olduğumu bilirsiniz.Bir şeyi istersem vaz geçmem.Ne kadar yüksekten de düşsem sanki hiç düşmemişim gibi kalkarım ayağa.Ama artık bunu istemiyorum.Yaşadığım her kötü şeyden sonra ümitlenip, mutlu olup yeniden güzel şeyler beklemek istemiyorum hayattan.Ama çok zor çünkü bu benim yaradılışım.
     Off,nasıl anlatırım bilmiyorum ki?! Ben kötü olmak istiyorum.Duygusuz olmak istiyorum.Hiçbir şey hissetmemek istiyorum.Nasıl olunuyor öyle anlatsanıza biraz? Ben cidden kötü olmak istiyorum.
     Ben güldükçe çevremdekiler cidden iyi olduğumu düşünüyor.Kimse gözlerime bakıp bunun içi cayır cayır yanıyor demiyor.Kimse anlamıyor sanki beni.Ben anlaşılmak için kötü olmak istiyorum.
     Bunu düşünürken bile hala aptal bi ümit var içimde.Diyorum ki belki birisi halden anlar da der ki ''üzülme ben sana renk vermeye geldim''
     Ben bu kafayla daha çok kırılıp parçalanırım.
     Nasıl kötü olunuyor anlatsanıza bana?